دنیای قرص

میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی (RDA)[ویرایش]
شیرخواران زیر ۶ ماه: ۲۵ میکروگرم
۶ تا ۱۲ ماه: ۳۵ میکروگرم
بچه‌های ۱ تا ۳ سال: ۵۰ میکروگرم
بچه‌های ۴ تا ۶ سال: ۷۵ میکروگرم
پسران و دختران ۱۱ تا ۱۴ سال ۱۵۰ میکروگرم
مردان ۱۵ سال و بالاتر: ۴۰۰ میکروگرم
زنان ۱۵ سال و بالاتر: ۴۰۰ میکروگرم
خانم‌های حامله: ۶۰۰ میکروگرم
زنان شیرده: ۵۰۰ میکروگرم
منابع غذایی ویتامین ب۹[ویرایش]

غذاهایی که شامل میزان چشمگیری از اسید فولیک هستند شامل؛ جگر، عدس، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، گندم، کدو تنبل (کدو حلوایی) و مارچوبه.
کارکرد[ویرایش]

چون بدن انسان نمی‌تواند اسیدفولیک را خود تولید کند لذا فولات برای بدن ضروری است. این ویتامین در بدن به مشتقات مختلفی متابولیزه میشود مانند دی‌هیدروفولات و تتراهیدروفولات. این ترکیبات برای همانندسازی (تکثیر سلولی) و ترمیم و متیلاسیون دی‌ان‌ای ضروریند. کمبود فولیک اسید موجب اختلال رشد ، کم‌خونی ماکروسیتیک ، اسهال ، نوروپاتی محیطی و نقائص لوله عصبی در جنین میشود.
موارد احتیاط[ویرایش]

اسید فولیک ندرتاً سمی است. مصرف زیاد آن (بیشتر از ۱۵ میلی گرم) می‌تواند باعث مشکلات معده، مشکلات خواب، واکنش‌های پوستی و تشنج شود. مکمل‌های اسید فولیک کمبود ویتامین B۱۲را که می‌تواند باعث آسیب دائمی به سیستم عصبی شود، مخفی نگه دارد. مکمل‌های اسید فولیک باید همیشه ویتامین B۱۲ نیز به همراه داشته باشند.
تداخل دارویی[ویرایش]

اثر بر آزمایشهای تشخیصی

اسیدفولیک غلظت فولات را در سرم و گلبولهای قرمز کاهش می دهد.
عوارض جانبی[ویرایش]
اعصاب مرکزی: درد و کوفتگی عمومی بدن.
تنفسی: برونکواسپاسم.
پوست: بثورات پوستی، خارش، اریتم.
سایرعوارض: اسپاسم آلرژیک نایژه‌ای، کسالت عمومی، آنافیلاکسی.
مسمومیت و درمان
موارد منع مصرف و احتیاط[ویرایش]

اسید فولیک میتواند مکانیسم داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین و فنوباربیتال را افزایش دهد. فنی‌توئین و پیریمیدون ممکن است غلظتهای سرمی فولات را کاهش دهند و در صورت مصرف طولانی مدت ، موجب بروز نشانه‌های کمبود اسید فولیک شوند. اسید فولیک ممکن است با اثرات ضد میکروبی پیریمتامین در مقابل توکسوپلاسموز تداخل کند. آنتاگونیستهای اسید فولیک، (پیریمتامین، تریمتوپریم یا تریامترن، آمینو سالیسیلیک اسید، کلرامفنیکل، متوتروکسات) و قرصهای ضد بارداری، ممکن است موجب کمبود دی هیدروفولات ردوکتاز شوند و در نتیجه ممکن است در کاربرد اسید فولیک ایجاد اختلال کنند.